Frank van der Linde is directeur van Fairfood International, een internationale campagne- en lobbyorganisatie zonder winstoogmerk, die de voedingsmiddelenindustrie aanspoort haar ketens te verduurzamen. Zo wil Fairfood een bijdrage leveren aan de bestrijding van wereldwijde honger en armoede.
Een reactie op het WRR rapport ‘Minder pretentie, meer ambitie: ontwikkelingshulp die verschil maakt’.
In haar rapport ‘Minder pretentie, meer ambitie’ schetst de WRR hoe we in Nederland van traditionele ontwikkelingshulp tot een moderne strategie voor ‘mondiale ontwikkeling’ kunnen komen. Fairfood International deelt de analyse van de WRR dat ontwikkelingsbeleid meer gericht moet bijdragen aan het zelfredzaam maken van landen en zich duidelijker dient te oriënteren op grote mondiale vragen. Volgens Fairfood is een van die grote mondiale vragen hoe handel kan leiden tot duurzame ontwikkeling en welke rol het bedrijfsleven hierin moet spelen.
Mondiale ontwikkeling
De WRR stelt dat de focus van het ontwikkelingsbeleid moet verschuiven van directe armoedebestrijding naar het adresseren van de structuren die duurzame ontwikkeling in de weg staan. Fairfood zou het toejuichen wanneer de Nederlandse overheid –in navolging van het WRR advies- haar beleid meer coherent zou maken ten aanzien van handel en ontwikkeling. Unilaterale concessies in handelsverdragen, strakkere belastingregulering op mondiale schaal en minder strikte intellectuele eigendomsrechten zijn enkele van de beleidsterreinen die de WRR aanduidt als aandachtsgebieden.
Plan B
Zolang van overheidswege de voorwaarden niet zijn gecreëerd voor eerlijke internationale handel, ziet Fairfood zich genoodzaakt het bedrijfsleven aan te spreken op haar morele verantwoordelijkheden in dezen. Dat werk kan het beste worden gedaan vanuit de plaatsen waar geld en (zakelijke) invloed geconcentreerd zijn. Door bij de (corporate) decision makers overal ter wereld -van Europa tot in opkomende economieën zoals Brazilië en Zuid Afrika- te lobbyen voor maatschappelijk verantwoorde bedrijfsprocessen, bewijzen we arme landen een veel grotere dienst dan met traditionele hulp.
Belastingontwijking
De WRR noemde in haar rapport het aanpakken van belastingontwijking als een goed voorbeeld van waar een modern ontwikkelingsbeleid zich op zou moeten richten. Veel multinationals maken immers gebruik van belastingparadijzen. De arme landen waarin zij zaken doen, lopen daardoor naar schatting 284 miljard dollar per jaar aan inkomsten mis. Dat is ruim twee keer zoveel als jaarlijks aan ontwikkelingshulp wordt gegeven. In afwachting van striktere mondiale regelgeving op dit terrein, gaat Fairfood bij bedrijven langs om hen te wijzen op de morele dimensie van hun financiële beleid.
Conclusie
Het uitbannen van extreme honger en armoede lukt niet met directe armoedebestrijding alleen. De WRR heeft helder uiteen gezet dat de ontwikkelingsagenda breder moet zijn dan dat. Veel aspecten van (internationaal) zaken doen hebben een nauwe relatie met honger en armoede. Fairfood hoopt dat de Nederlandse overheid haar traditionele voortrekkersrol op het gebied van ontwikkelingsbeleid kan reclaimen en de weg zal wijzen naar een effectieve en moderne strategie voor mondiale ontwikkeling. Fairfood zal ondertussen bedrijven blijven aansporen om hun productie- en handelsmethoden te verduurzamen. Gelukkig zijn er steeds meer bedrijven die op deze manier deel willen zijn van de structurele oplossing voor extreme honger en armoede.
Links
- WRR rapport
- WRR persbericht
- WRR rapport in de media: Trouw, Elsevier, Volkskrant, NRC Handelsblad
- Reacties op het WRR rapport van: Minister Koenders, ICCO, Oxfam Novib, Cordaid
- Fairfood Talks blog: ‘Betaal gewoon je belasting waar je je geld verdient’